W artykule „Produkcja gazu drzewnego” omówione zostały etapy
powstawania holzgazu od strony teoretycznej. Jak to jednak wyglądało w praktyce?

Na początek przyda się schemat gazogeneratora systemu Imberta. Kliknięcie w obrazek otworzy nowe okno z jego większą wersją.

Gazogenerator Imberta na drewno [1].

Z lewej strony rysunku widoczny jest gazogenerator, serce całego układu. Od góry zamykany jest on szczelnie pokrywą, utrzymywaną w położeniu przez sprężynującą sztabę, którą pokrywa jest zamknięta. Sprężyna ta sprawia, że w przypadku niebezpiecznego wzrostu ciśnienia w generatorze pokrywa działa jak zawór bezpieczeństwa. Podczas pracy urządzenia pokrywa jest zamknięta.

Od góry ładowano do urządzenia paliwo. Spływa ono w dół do paleniska, jest podgrzewane przez ciepło wyprodukowane w palenisku, powoduje to odparowanie zawartej w drewnie wody a także wyodrębnienie się z niego lotnych substancji w procesie pirolizy. W palenisku drewno przemienia się w węgiel drzewny, który następnie służy jako źródło ciepła w procesie redukcji. Na rysunku widoczna jest gruba warstwa węgla drzewnego leżąca na ruszcie.

Powietrze do generatora dostaje się przez system dysz umieszczonych w palenisku. Po przejściu przez palenisko i węgiel drzewny jest już rozgrzanym gazem drzewnym. Następnie przepływa między dwoma płaszczami generatora, gdzie chłodzi się, podgrzewając jednocześnie znajdujące się w zbiorniku drewno.

Następnie gaz kierowany jest do osadnika, w którym następuje usunięcie części pyłów niesionych przez gaz z generatora. Na ściankach osadnika (zwanego siodłowym z racji widocznej na przekroju konstrukcji) skrapla się też nieco wody i smoła. W tym miejscu zbiera się również woda skroplona w umieszczonej wyżej chłodnicy.

Po wyjściu z osadnika gaz przepływa przez chłodnicę, w której następuje dalsze ochłodzenie gazu i skroplenie pary wodnej.

Kolejnym etapem przygotowania gazu jest jego oczyszczenie w drugim filtrze, powierzchniowym. Celem tego filtra jest dokładne usunięcie z gazu drobnych cząstek pyłu, które przedostały się przez osadnik. Wkładem tego filtra był w przypadku generatorów Imberta najczęściej korek. Ponieważ nie jest on odporny na wysoką temperaturę, filtr musiał być umieszczony za chłodnicą, aby gaz był już odpowiednio chłodny.

Nad filtrem widoczny jest wentylator, służący do wytworzenia w generatorze podciśnienia w czasie rozruchu. To podciśnienie wymusza ruch powietrza przez gazogenerator i umożliwia powstanie holzgazu. Gdy wyprodukowany gaz był odpowiednio palny, dmuchawa była wyłączana i uruchamiano silnik.

Przed silnikiem gaz mieszany jest z powietrzem w mieszaczu, zwanym również niekiedy gaźnikiem.

 Osiągi [2]

Gazogenerator Imberta ładowany był drewnem o wilgotności rzędu 20-25%. Powstały holzgaz miał wartość opałową około 5-6 MJ/m³_n i następujący skład: 42% N₂, 10% CO₂, 2% CH₄, 18% H₂, 23% CO.

Z jednego kg drewna gazogenerator produkował ok. 2,5 m³ holzgazu, spalanie wynosiło ok. 2,5 kg drewna na jeden litr benzyny.

Źródła:
[1] H.LaFontaine, P.Zimmerman – „Drewno zamiast benzyny. Jak zbudować generator gazu drzewnego i jeździć samochodem ponad 5 razy taniej?”
[2] About Producer Gas