U zarania ludzkości wiedza i informacje przekazywane były wyłącznie ustnie. Często przyjmowały postać łatwiejszych do zapamiętania piosenek, baśni, legend, niekiedy nawet wierzeń, mających chronić ludzi przed złem (a w rzeczywistości — przed realnymi zagrożeniami czyhającymi na wczesnych ludzi).
Gdy wymyślono pismo, okazało się, że wiedza i informacje mogą zostać zapisane na długi czas i pozostać takie w niezmienionej formie przez wiele pokoleń. Jednak wiedza przekazywana w taki sposób dostępna była nielicznym, którzy potrafili czytać (i których stać było na zakup takiego rękopisu, kopiowanego ręcznie przez jakiegoś zakonnika przy świetle świec).
Rewolucję w dostępie do wiedzy i informacji zapoczątkował wynalazek Jana Gutenberga. Był to rzemieślnik, który opracował pierwszą przemysłową metodę druku na świecie i w latach 1452-1455 wydrukował z jej pomocą najważniejszą ówcześnie książkę — Biblię. Z czasem dzięki drukowaniu można było powielać m.in. słowniki, które ułatwiały ludziom porozumienie się z obcokrajowcami i naukę języków obcych. Ale także encyklopedie, które były w pewnym sensie uporządkowanym przedstawieniem stanu ówczesnej wiedzy. Czytaj dalej…